Titrek, elini kalbine götürdü. İçi içini kemiriyordu. Zeynep’in güzel yüzüne ve masumiyetine baktı bir süre. “Hayır” dedi kendi kendine; “Hayır, bugün olmaz, bugün korkak olmayacağım. Olmaz!” diye haykırdı, Zeynep’i de kucağına alarak doğruldu.
Turat şaşkındı;
“Ne yapıyorsun korkak piç? Canına mı susadın?”
Titrek tüm gücüyle bir kez daha haykırdı; “Ben korkak değilim!” Sonra sesini alçaltarak sihirli sözleri söyledi. Sözlerin ardından gizli bir koridor açıldı. içeri girdi ve koridor kapandı. Zeynep’i masalardan birinin üzerine yatırdı. Her şey birkaç saniye içinde olup bitmişti.
“SENi yok etmeden hemen koridorun sonundaki gizli odaya gir ve malum silahı al.”
“ ‘Ateş Çemberi’ni mi?”
“Evet aptal. Çabuk ol! Bu kız ölü değil mi?”
“Efendim o baygın. Hiçbir şeyin farkında değil. Dövüşte benimle beraberdi.”
“Götür onu da buradan ve öldür!”